پيرمرد 64 ساله‌اي بيش از 46 سال از عمرش را در غاري ميان جنگل هاي انبوه روستاي جيرده از توابع دهستان آليان فومن سپري كرده و آخرين باري كه استحمام كرده 20 سال قبل بوده است.
به گزارش فارس : عزيز نوروزي پرور پيرمرد 64 ساله متولد آذر 1320 و شماره شناسنامه 4، همانند انسانهاي نخستين داخل يك حفره سنگي در ميان جنگل هاي سربه فلك كشيده روستاي جيرده فومن زندگي مي كند و با آنكه اهالي محل يك كلبه چوبي براي وي ساخته اند از زندگي در آنجا خودداري مي كند و همچنان برزندگي غارنشيني مصر است.
وي گفت: طي مدت 46 سال به زندگي غارنشيني خوگرفته ام و هرگز غذاي گرم نخورده و روزها و شب هايم را با آب، نان، ماست و گياهان جنگلي مي گذرانم.
نوروزي پرور كه فاقد هرگونه امكانات بهداشتي است، افزود: 20 سال پيش زماني كه در بيمارستان بستري بودم حمام كرده و بعد از آن رنگ حمام را نديدم.
اين پيرمرد غارنشين كه پس از 5 سال در تيرماه امسال موهاي سرش را كوتاه كرده در اين باره اظهار داشت: از آنجا كه هرروز پياده روي مي كنم و به روستاهاي پايين دست سرمي زنم و نان و ماست تهيه مي كنم به اصرار مردم و بچه ها موهايم را كوتاه كردم و از اين بابت بسيار دلخور و ناراحتم.
اهالي و پيرمردان خوش قريحه روستاهاي جيرده، مشه كه، كنتانسر، گاو كوه ي آليان نيز نوروزي پرور را مردي بي آزاد مي دانند كه تاكنون صدمه و آسيبي به كسي نرسانده اما از آداب اجتماعي و نوع معيشت دنياي امروز فاصله دارد و زندگي او غارنشيني را تداعي مي كند.
نوروزي پرور كه به عزيز غارنشين شهرت دارد داراي حافظه خوبي است و تا كلاس پنجم ابتدايي درس خوانده و از 20 سالگي به صورت طبيعي زندگي كرد اما از آن به بعد به جنگل پناه برد و احوالاتش دگرگون شد.
وي اشعار زيادي از كتابهاي اول تا پنجم ابتدايي را در ذهن خود به خاطر سپرده و آنها را زمزمه مي كند.
اين غارنشين در مورد علت غارنشيني خود اذعان داشت: من در سوگ يگانه نگارم آواره كوه و جنگل شدم.
وي در پايان از آرزويش سخن گفت: تنها آرزوي من داشتن يك تفنگ ته پر، يك كاخ و ازدواج با دختري زيبا است.